Na een eerbetoon aan George Gershwin in 2016 vieren Jean- Marc Foltz (klarinet) en Stephan Oliva (piano) het 20-jarig bestaan van hun duo met een album gewijd aan de muziek van Duke Ellington met een uitzondering “Lotus Blossom” is geschreven door Billy Strayhorn, ook wel genoemd als diens alter ego. De muziek van Ellington met zijn prachtige melodieën is altijd al een lust voor het oor, maar in deze bezetting met piano en klarinet klinkt het nog intiemer en gevoelvoller. Voordat ik verder ga over de muziek, wil ik graag vermelden dat de cd vergezeld gaat van een rijk geïllustreerd boekwerkje van 36 pagina’s met vele foto’s van Duke en zijn orkestleden, prachtig, bovendien ook een fantastisch hoesontwerp dat trouwens meer doet denken aan Lawrence in Arabia.

Het album begint de serie Ellingtonnummers met het iconische “In a sentimental mood” wat gerust een van de hoogtepunten uit het oeuvre van Ellington genoemd kan worden en ook in de internationale jazz. Het wordt sereen en in een laag tempo uitgevoerd door het duo waardoor de kracht van het nummer volledig tot zijn recht komt, een indrukwekkende uitvoering. Hetzelfde geldt voor “Solitude” dat ook in een langzame en uitdrukkingsvolle versie wordt vertolkt, hetgeen het toch al impressionante nummer nog meer kracht geeft. “Black and Tan fantasy“ is daarentegen veel vrolijker dan de sombere versie van Duke uit 1929, hoewel de basklarinet in het middelgedeelte tranen met tuiten “huilt”, herinneringen oproepend aan Billie Holliday, indrukwekkend. “African Flower” klinkt letterlijk heel vluchtig alsof de muziek passeert als een reuk van een bloem die vluchtig voorbij vliegt.

Het onovertroffen “Mood Indigo” krijgt hier ook een adembenemende uitvoering met Foltz op de basklarinet. “Sunset and the Mocking bird” is het eerste deel van de Queens Suite van Ellington, minder bekend maar een wondermooi en teder nummer, zeker in deze duo bezetting. In “Medley” wordt er een samenvatting gebracht van Cotton tail, I got it bad, Such sweet thunder, Sophisticated Lady, Prelude to a kiss en Isfahan, voorwaar een rijke samenvatting van Duke’s repertoire en dat wordt hier heel geloofwaardig aan elkaar gekoppeld, knap. Een treffende weergave van de iconische muziek van Duke, die ik eenieder kan aanraden, zeker diegenen die minder begaan zijn met Big band muziek en hier de schoonheid van Ellington kunnen bewonderen in een duo-bezetting, luister en geniet !

Jan van Leersum.